ΛΑΘΡΟΘΗΡΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ! ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΕΛΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΓΙΑ 1.000 ΕΥΡΩ!

Όλοι μας ξέρουμε ότι υπάρχει το φαινόμενο της λαθροθηρίας, όχι μόνο στην χώρα μας. Αλλά προσωπικά ποτέ δεν φανταζόμουν πόσο αδίστακτοι μπορούν να γίνουν κάποιοι...

ΤΑ ΔΙΟΛΟΥ ευκαταφρόνητα κέρδη που αποκομίζουν οι λαθροθήρες από το εμπόριο πολλών ειδών, τα οποία κυνηγούν εντός και εκτός προστατευόμενων περιοχών, είναι μία από τις κύριες αιτίες που κάθε χρόνο καταγράφονται ανά την Ελλάδα ανησυχητικά κρούσματα λαθροθηρίας. Τα λαθραία θηράματα διοχετεύονται στην αγορά είτε σε καταστήματα, είτε σε ταβέρνες που συμπεριλαμβάνουν στα μενού τους κυνήγια.

Αν και οι φορείς που είναι υπεύθυνοι για την πάταξη της λαθροθηρίας προσπαθούν, με όσα μέσα διαθέτουν, να αντιμετωπίσουν τα πολλαπλά κρούσματα, οι ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε μέσα εμποδίζουν το έργο τους.

Με τόξα και παγίδες

Στο στόχαστρο των λαθροθηρών μπαίνουν τακτικά τα ελάφια της Πάρνηθας και τα αγριόγιδα της Πίνδου. Το έγκλημα στην Πάρνηθα είναι οργανωμένο, καθώς συνηθίζεται οι λαθροθήρες να μη χρησιμοποιούν καραμπίνες, ώστε να μη γίνονται αντιληπτοί. Αντ’ αυτών, χρησιμοποιούν τόξα και παγίδες για να θηρεύσουν τα ελάφια. Στην αγορά, η τιμή του ελαφιού μπορεί να φτάσει και τα 1.000 ευρώ το καθένα.

«Το ΣΔΟΕ πρέπει να κάνει έφοδο στις ταβέρνες της περιοχής και να ζητήσει τα τιμολόγια αγοράς για τα θηράματα. Αυτό το έγκλημα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει», επισημαίνει από την πλευρά της η Μαρία Γανωτή, αντιπρόεδρος και ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής «ΑΝΙΜΑ».

Όσον αφορά το αγριόγιδο, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των δύο λαθροκυνηγών που συνελήφθησαν επ’ αυτοφώρω πέρυσι από θηροφύλακες της Ε’ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου σε περιοχή εντός του Εθνικού Πάρκου Β. Πίνδου. Η λαθροθηρία είναι η σημαντικότερη απειλή για τους λιγοστούς πληθυσμούς του αγριόγιδου στην Ελλάδα, του οποίου το κρέας κοστίζει μέχρι και 50 ευρώ το κιλό. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι ο συνολικός αριθμός του είδους δεν ξεπερνά πλέον τα 500.

Ο Βάλτος της Ροδιάς

Στο Εθνικό Πάρκο Υγρότοπων Αμβρακικού και ιδιαίτερα στον Βάλτο της Ροδιάς, η λαθροθηρία είναι ένα «συνηθισμένο» φαινόμενο που παρατηρείται κάθε χρόνο και στον στόχο των λαθροθηρών μπαίνουν οι πάπιες.

«Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό και ειδικά φέτος η κατάσταση έχει χειροτερέψει σε σχέση με παλαιότερα. Συστηματικά, οι λαθροθήρες σκοτώνουν παρυδάτια πουλιά και κυρίως πάπιες», επισημαίνει ο Δημήτρης Μπαρέλος, συντονιστής του Φορέα Διαχείρισης Υγρότοπων Αμβρακικού. Κίνητρο, φυσικά, αποτελεί η υψηλή τιμή της πάπιας στην αγορά, η οποία φτάνει τα 20 ευρώ το κεφάλι.

«Τον Αύγουστο, προτού ξεκινήσει η κυνηγετική περίοδος και για περίπου 20 μέρες, το φαινόμενο αυτό ήταν καθημερινό. Παρατηρούσαμε ομάδες λαθροκυνηγών να δουν στην περιοχή. Σε μία μόνο περίπτωση λαθροθηρίας εντοπίστηκαν 62 πάπιες», αναφέρει ο Δ. Μπαρέλος. Για μια ομάδα, λοιπόν, η οποία έχει θηρεύσει 62 πάπιες μόνο σε μία μέρα, ο τζίρος φτάνει τα 1.240 ευρώ. Αν υποτεθεί πως μια τέτοια ομάδα σκοτώνει κατά μέσο όρο 40 πάπιες την ημέρα για 20 συνεχόμενες ημέρες, το κέρδος μπορεί να φτάσει τα 16.000 ευρώ. Καταστήματα που εμπορεύονται κυνήγι αλλά και ταβέρνες είναι οι κύριοι αγοραστές των λαθραίων θηραμάτων.

Όσα από τα θηράματα εντοπίζονται από τις αρμόδιες αρχές πριν βγουν στην αγορά, συγκεντρώνονται και βγαίνουν σε πλειστηριασμό από τη θηροφυλακή και τα δασαρχεία. Όποιος, φυσικά, πλειοδοτήσει παίρνει τα θηράματα. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, πλειοδοτούν οι ίδιοι οι λαθροκυνηγοί που τα σκότωσαν.

«Φίλια πυρά»

Περιστατικά λαθροθηρίας, όμως, αφορούν και ζώα τα οποία δεν μπορούν να διοχετευθούν στο εμπόριο. Στις αρχές του μήνα βρέθηκε χτυπημένος από σκάγια λαθροθήρα ένας πετρίτης- είδος μη θηρεύσιμο- εντός των ορίων του αρχαιολογικού χώρου Βραυρώνας.

Η περιοχή προστατεύεται από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία, καθώς ανήκει στο δίκτυο Natura 2000 και είναι χαρακτηρισμένη ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας. Παράλληλα, όπως αναφέρει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, οι ενημερωτικές πινακίδες που είχαν τοποθετηθεί για την απαγόρευση του κυνηγιού στην περιοχή είχαν αφαιρεθεί και μάλιστα με τη βοήθεια οχημάτων.

Πρόσφατο είναι και το περιστατικό λαθροθηρίας μέσα στην προστατευόμενη περιοχή της Στροφυλιάς, όπου οι λαθροθήρες εισέβαλαν στη λιμνοθάλασσα με πλωτά και σκότωσαν δεκάδες υδρόβια πουλιά. «Το πρόβλημα που υπάρχει είναι μόνιμο και φανταστείτε πως το περιστατικό συνέβη πριν από την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου. Από δω και πέρα θα αρχίσουν τα μεγάλα προβλήματα», τονίζει ο πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Κοτυχίου- Σταφυλιάς, Νίκος Καραβάς.

Σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό

ΟΙ 250 ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΙ θηροφύλακες, αλλά και οι δασοφύλακες στα κατά τόπους δασαρχεία είναι οι αρμόδιοι φορείς για την πάταξη της λαθροθηρίας. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις το προσωπικό των δύο φορέων δεν επαρκεί. Φύλακες υπάρχουν και στους Φορείς Διαχείρισης, όμως οι αρμοδιότητες τους περιορίζονται στην ειδοποίηση των αρμόδιων αρχών για περιστατικά λαθροθηρίας, καθώς οι ίδιοι δεν έχουν δικαίωμα σύλληψης των παράνομων κυνηγών.

«Οι λαθροθήρες υποτιμούν τον νόμο και δεν υπολογίζουν τίποτα. Από την άλλη, η Δικαιοσύνη θα πρέπει να δράσει περισσότερο αποτρεπτικά και αν επιβάλει αυστηρότερες ποινές», αναφέρει ο Παναγιώτης Σκαμαντζούρας, πρόεδρος της Ε’ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου. Παράλληλα, ο δασάρχης Αμαλιάδας Λυκούργος Πολυχρονόπουλος τονίζει πως ο πολυκερματισμός των αρμοδιοτήτων είναι ένα πολύ σοβαρό μειονέκτημα στην αντιμετώπιση της λαθροθηρίας, ενώ πλέον απαιτείται διαφορετική διάρθρωση της δασικής υπηρεσίας.

ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΣΙΜΙΤΣΙΑΔΗ

ΠΗΓΗ: REAL NEWS

ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΟΙΚΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΙΩΝ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΘΝΟ!

Μέσα από αυτό το βήμα έχουμε πολλές φορές ασχοληθεί με το δικαίωμα που έχει κάθε πολίτης στην ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες. Όμως, μιας και η Ελλάδα είναι ένα ξέφραγο αμπέλι και οι αυθαιρεσίες είναι κάτι το σύνηθες, σε κάθε γωνιά της υπάρχουν περιπτώσεις καταπατήσεων και "οικειοποίησης" του αιγιαλού από ιδιώτες. Παρακάτω σας παραθέτω ένα κατατοπιστικότατο άρθρο σχετικά με την Κύθνο από το "ΟΙΚΟ" της καθημερινής.

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗ,
Φωτογραφίες: ΑΘΗΝΑ ΚΑΖΟΛΕΑ

Η ιστορία της Κύθνου μοιάζει με πολλών ελληνικών νησιών. Ιδιοκτήτες παραθαλάσσιων οικοπέδων και σπιτιών υψώνουν φράχτες και απαγορευτικές πινακίδες, για να εμποδίσουν τη διέλευση των επισκεπτών οδικώς, ακυρώνοντας στην πράξη την επιταγή του άρθρου 24 του συντάγματος που κατοχυρώνει την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στη θάλασσα. Οσο για την άλλη δίοδο προς την ακτή, τα κακοτράχαλα και επικλινή μονοπάτια δεν προσφέρονται για τους πολλούς.

H Κύθνος αποτελεί ένα από τα ελάχιστα νησιά που ακόμα παραμένουν παρθένα. Για το λόγο αυτόν προσελκύει τουρίστες που αναζητούν ακόμα το ανεπεξέργαστο και το αυθεντικό του τοπίου και των ανθρώπων. «Για να κολυμπήσεις, όμως, σε καταγάλανα νερά, πρέπει να είσαι σε καλή φυσική κατάσταση», με είχε προειδοποιήσει ένας φίλος που παραθερίζει χρόνια στο νησί με το ορεινό ανάγλυφο, λέγοντάς μου χαρακτηριστικά: «Νοίκιασε τζιπ, φόρεσε αθλητικά παπούτσια και κάνε μια... ευχή». Δεν άργησα να καταλάβω το πνεύμα των συμβουλών του. Ξαφνικά και ενώ οδηγείς -η άλλη επιλογή είναι τα συνήθως πετρώδη και επικλινή μονοπάτια- για να φτάσεις στην πολυπόθητη παραλία, μια μάντρα ή μια ταμπέλα ορθώνεται μπροστά σου και σε κάνει να νιώθεις παρείσακτος. «Ιδιωτική περιουσία - ιδιωτικός δρόμος - κτήμα τάδε» αναγράφεται λίγα μέτρα από το κύμα, αφού τα οικόπεδα ξεκινούν από ψηλά στους λόφους και φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. «Επιτρέπεται άραγε να συνεχίσουμε;» αναρωτιόμουν, ενώ στο βάθος έβλεπα τη θάλασσα να με καλεί. Σε αυτό το δίλημμα βρέθηκα ουκ ολίγες φορές.

Την πρώτη μέρα στόχος μας ήταν να κολυμπήσουμε στην παραλία της Γαϊδουρόμαντρας. Ξεκινήσαμε με πολλές προσδοκίες, μέχρι που σε κάποιο σημείο «κοντοσταθήκαμε»: η ποιότητα του χωματόδρομου γινόταν απαγορευτική ακόμα και για αυτοκίνητο 4x4, αλλά εμείς δεν πτοηθήκαμε, γιατί διακοπές σημαίνει περιπέτεια. Ετσι, πεζή στρίψαμε αριστερά, όπου μας υποδέχτηκε μια ανοικτή καγκελόπορτα - νιώσαμε απέραντη ευγνωμοσύνη για τον ιδιοκτήτη. Στο βάθος μάς περίμενε ένας μικρός κολπίσκος σπάνιου φυσικού κάλλους, μα εις μάτην. Για να φτάσουμε εκεί, έπρεπε να διασχίσουμε την αυλή τριών παραθαλάσσιων σπιτιών. Ετσι, πήραμε το δρόμο για τη Μεγάλη Γαϊδουρόμαντρα με περισσότερες ελπίδες. Εκεί, όποιος έχει αντοχές καταφέρνει να κολυμπήσει, αφού όμως πρώτα κατεβεί μια μεγάλη τσιμεντένια σκάλα που οδηγεί στην παραλία, μια που οι άλλες δίοδοι έχουν ευγενικά αποκλειστεί από οικίες που έχουν αναρτήσει απαγορευτικά. Αν περάσεις δηλαδή τους άθλους του Ηρακλή, αποζημιώνεσαι με μια βουτιά.

Παρόμοια σκηνικά ακολούθησαν τις επόμενες μέρες σε μερικές από τις πιο όμορφες παραλίες του νησιού. Στο Σιμουσί ο φιλόξενος «τσιφλικάς» της περιοχής έχει καταβάλει κάθε προσπάθεια για να σε διώξει. Προειδοποιητική πινακίδα για το καθεστώς της περιοχής, καγκελόπορτα, μέχρι και ξερολιθιά συναντάς στο διάβα για τη θάλασσα. Και πάλι, βέβαια, με υπομονή και επιμονή τα καταφέρνεις. Στα Ποτάμια, όμως, την πιο αξιόλογη αμμουδιά της βόρειας πλευράς του νησιού, αν θες να κολυμπήσεις, πρέπει ή να είσαι καλεσμένος του ιδιοκτήτη ή να διαθέτεις σκάφος. Διαφορετικά, βγάζεις φωτογραφία των νερών με τηλεφακό. Τυπικά, υπάρχει σήμανση που υποδεικνύει ένα μονοπάτι πάνω στα βραχάκια, το οποίο όμως είναι κατεστραμμένο και επικίνδυνο. Ομοίως, υπάρχει ένας περιορισμένος χώρος στάθμευσης που έχει χωρητικότητα μάξιμουμ δύο οχημάτων. Την ημέρα που φτάσαμε στα Ποτάμια, η παραλία ήταν άδεια και στη θάλασσα διακρίναμε δύο κεφαλάκια, προερχόμενα από το γιοτ που είχε αγκυροβολήσει. Δεν νομίζουμε πως ήταν τυχαίο.

Στην παραλία του Σκύλου, πάλι, νιώθεις τυχερός αλλά εξαντλημένος όταν στρώνεις την ψάθα σου στην άμμο, αφού έχεις κατέβει πολλά μέτρα ενός άναρχου μονοπατιού. Οι ιδιοκτήτες, όμως, των γύρω μονοκατοικιών διαθέτουν άμεση και εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα.

Μπροστά σε λουκέτα

Φυσικά, το νησί είναι προικισμένο με πολλές παραλίες, άρα ο τουρίστας μπορεί να διαλέξει κάποια άλλη. «Κατά καιρούς υπάρχουν θετικά παραδείγματα. Οταν άνοιξε ο δρόμος από την παραλία Απόκρουση της Κύθνου μέχρι την Κολώνα, τα αυτοκίνητα την πρώτη χρονιά στάθμευαν άναρχα. Την επόμενη, όμως, χρονιά διαμορφώθηκε ειδικός χώρος στάθμευσης και έτσι η αμμουδιά απελευθερώθηκε», λέει ένας ντόπιος. Το ζητούμενο, όμως, είναι ποιο μήνυμα στέλνουν οι μάντρες μπροστά στην ακρογιαλιά τόσο στους επισκέπτες όσο και στους ντόπιους. «Προβληματιζόμαστε γιατί δεν ξέρουμε ποιος κληρονόμος το επόμενο καλοκαίρι μπορεί να βάλει λουκέτο», δηλώνει οικογενειάρχης που ζει στην Κύθνο, «γι' αυτό πρέπει να μπει ένας φραγμός». Από την πλευρά του, ωστόσο, ο δήμαρχος του νησιού, κ. Αντώνης Ζαμπέτας, διευκρινίζει ότι το φαινόμενο έγινε πιο αισθητό φέτος και προτίθεται να συγκαλέσει δημοτικό συμβούλιο για την ανεύρεση λύσεων.

Ελλειψη δημόσιας γης

«Στην Κύθνο δεν υπάρχει ούτε μία σπιθαμή δημόσιας γης», τονίζει ο δήμαρχος. Κάθε στρέμμα στο νησί έχει τον ιδιοκτήτη του, όπως μαρτυρούν και οι εκτεταμένες ξερολιθιές που φτάνουν ώς το ακρωτήριο. «Κάποτε η Κύθνος ήταν γεμάτη βοσκοτόπια και οι εκτάσεις περνούσαν στην κυριότητά τους μέσω χρησικτησίας», εξηγεί κάτοικος της περιοχής. «Επίσης, οι νησιώτες δεν κολυμπούσαν και γι' αυτό η πρόσβαση στη θάλασσα γινόταν από ορεινά μονοπάτια, όπου μόνο με γαϊδουράκια μπορούσες να περάσεις. Μέχρι και τη δεκαετία του, 80 στις περισσότερες παραλίες πήγαινες με βαρκάκι», συνεχίζει. Σήμερα, ωστόσο, στο νησί έχει ξεκινήσει η τουριστική ανάπτυξη με τις συνακόλουθες αγοραπωλησίες οικοπέδων. Κυθνιοί και μέτοικοι ιδιοκτήτες συνήθως περιφράζουν την ιδιοκτησία τους και κτίζουν όσο το δυνατόν πιο κοντά στη θάλασσα. «Είναι εξωφρενικό ότι το όριο αιγιαλού δεν ορίζεται επιστημονικά, αλλά κατά περίπτωση και κατόπιν μελέτης τοπογράφου, η οποία εγκρίνεται από τις τοπικές αρχές», διευκρινίζει στο ΟΙΚΟ αρχιτέκτονας που δραστηριοποιείται στις Κυκλάδες. «Αν κάποιος εξασφαλίσει τη συναίνεση της τοπικής κοινωνίας, είναι εύκολο να αυθαιρετήσει».

Η αυθαίρετη δόμηση και η άτυπη ιδιωτικοποίηση παραλιών ως γνωστόν συναντώνται και σε άλλα μέρη, ειδικά στις Κυκλάδες. Ενδεικτικά, στην Ιο το 12% του νησιού έχει αγοραστεί από ιδιώτη, ενώ η νομοθεσία προβλέπει το 5% ως ανώτατο όριο. Σε δικαστική διαμάχη περί της ελεύθερης πρόσβασης σε παραλία πάλι της Ιου, το δικαστήριο απεφάνθη ότι ο ιδιοκτήτης οφείλει να χαράξει δρόμο μέσα από την ιδιοκτησία του, όπου θα μπορεί να περνάει πεζός και άτομο με αναπηρικό αμαξίδιο. Ωστόσο, το πιο σύνηθες είναι η διαιτησία μεταξύ δήμων και ιδιωτών. Η συμβιβαστική λύση προβλέπει ότι ο δήμος πληρώνει τη διάνοιξη δρόμου, με την προϋπόθεση ότι ο οικοπεδούχος θα επιτρέπει στον κόσμο να περνάει από την ιδιοκτησία του. «Ως δήμος δεν έχουμε τη δικαιοδοσία, ούτε όμως και την οικονομική δυνατότητα να διανοίγουμε δρόμους», αναφέρει ο κ. Ζαμπέτας. «Πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία, που θα μας λύσει τα χέρια και θα αποκτήσουμε περισσότερες αρμοδιότητες».

Η επιταγή του συντάγματος

Σύμφωνα με το σύνταγμα και την ισχύουσα νομοθεσία, «ο αιγιαλός και η παραλία, παράκτια οικοσυστήματα, αποτελούν δημόσια κοινόχρηστα πράγματα, ανήκοντα κατά κυριότητα και εξ αδιαιρέτου σε όλους μας και δεν πρέπει να παρεμποδίζεται η ακώλυτη και ελεύθερη απόλαυσή τους, που αποτελεί το βασικό και κύριο από τη φύση προορισμό τους». Για καλύτερη ερμηνεία του νόμου απευθυνθήκαμε στην κ. Ιωάννα Κουφάκη, δικηγόρο ειδικευμένη σε θέματα περιβάλλοντος. «Το δικαίωμα του καθενός στον αιγιαλό και στην παραλία είναι αδιαπραγμάτευτο», δηλώνει στο ΟΙΚΟ. «Δεν νοείται χρησικτησία σε κοινόχρηστα πράγματα όπως ο αιγιαλός. Το γεγονός ότι η εκτός σχεδίου δόμηση επιτρέπεται ακόμα στη χώρα μας έχει ως συνέπεια την επιδείνωση του οικιστικού περιβάλλοντος, ειδικά στα μικρά νησιά που αποτελούν ευπαθή οικοσυστήματα. Αν αυτό συνδυαστεί και με την αυθαίρετη δόμηση και συνακόλουθα με την έλλειψη οδικού δικτύου και υποδομών, δημιουργείται η ως άνω κατάσταση», τονίζει η δικηγόρος. Στην ουσία, δηλαδή, όλα είναι αλληλένδετα: αν κτίσεις αυθαίρετα, θα βρίσκεσαι σε τοποθεσία χωρίς οδικό δίκτυο, το οποίο θα κατασκευάσεις εσύ και αργότερα θα οικειοποιηθείς.

Ούτε, όμως, η κατασκευή δρόμων ούτε η προστασία των παραλιών εμπίπτει στην αρμοδιότητα πολιτών. «Το οδικό δίκτυο πρέπει να κατασκευάζεται ύστερα από προηγούμενη και συνολική μελέτη και όχι αποσπασματικά, για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων αναγκών.

Η αποτελεσματική προστασία της παραλίας και του αιγιαλού θα έπρεπε να προκύπτει από τη συνεργασία των αρμόδιων αρχών», εξηγεί η κ. Κουφάκη.

Το οξύμωρο βέβαια είναι ότι «μολονότι η Ελλάδα απέκτησε Υπουργείο Περιβάλλοντος, η διαχείριση της παραλίας και του αιγιαλού εξακολουθεί να είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου Οικονομικών». Εχει, τελικά, δικαιοδοσία ο δήμος να κατεδαφίσει τις μάντρες που εμποδίζουν την πρόσβαση; «Ο δήμος δεν έχει τέτοια δικαιοδοσία, αλλά έχουν οι συναρμόδιες αρχές, δηλαδή το Λιμενικό, η Κτηματική Υπηρεσία και η οικεία Περιφέρεια». Οσοι έχουν καλή μνήμη θα θυμούνται ότι η μπουλντόζα που γκρέμισε τη θρυλική «Φαντασία» στον Αλιμο ανήκε στην Περιφέρεια Αττικής. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι τα «κλειδιά» των παραλιών τα κρατά το Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο διαχειρίζεται τη χρήση τους, γιατί είναι εξαιρετικά προσοδοφόρα. Αραγε υπάρχει φως στο τούνελ; Οπως φαίνεται, αρχικά θα πρέπει να ξεριζωθεί η εσφαλμένη άποψη ότι η παραλία είναι εμπόρευμα και το Υπουργείο Οικονομικών να παραχωρήσει τη διαχείρισή της σε κάποιον πιο αρμόδιο φορέα.

ΣΤΗ ΣΗΤΕΙΑ ΘΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΗΛΙΟΘΕΡΜΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Στην Κρήτη σχεδιάζονται μερικές από τις πιο μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις στην Ευρώπη! Μετά την άδεια που έδωσε η ΡΑΕ για το υβριδικό της γαλλικής EDF ισχύος 100MW, προωθείται το πιο μεγάλο ηλιοθερμικό πάρκο που έχει γίνει παγκοσμίως, ενώ αναμένονται οι άδειες και για τα υποβρύχια καλώδια.

Οπως γράφει η 'Πατρίδα' ο νέος σταθμός στο Λασίθι θα είναι σχεδόν τριπλάσιος από εκείνο του δήμου Λεύκης και πολύ μεγαλύτερος από τον πρώτο πανευρωπαϊκό που ξεκίνησε να λειτουργεί πέρυσι στη Σεβίλλη της Ισπανίας(11 Μεγαβάτ, φωτό πάνω) . Εάν δε ξεπεραστούν και οι αντιδράσεις στο Ακρωτήρι Χανίων- οι μοναχοί της Μονής Γουβερνέτου ζητούν να φτιάξουν ένα σταθμό 50 Μεγαβάτ σε 2000 στρέμματα-θα είναι και πάλι μεγαλύτερος.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο σταθμός θα κατασκευαστεί από ένα κονσόρτσιουμ Γερμανών Ελβετών και Ισπανών οι οποίοι σε 3000 στρέμματα θα κατασκευάσουν το ηλιοθερμικό πάρκο για να παράγουν 60 Μεγαβάτ. Είναι μια επένδυση της τάξης των 250 εκατομμυρίων ευρώ και θα απασχολεί 100 εργαζόμενους. Η περιοχή θεωρείται ιδανική διότι έχει υψηλή θερμότητα-έχει μετρηθεί ότι ανάλογες θερμότητες έχουν η Κρήτη και η Ρόδος και όχι πχ η Πελοπόννησος και σύμφωνα με τους κατασκευαστές τα οφέλη είναι πολλά καθώς το σύστημα θα μπορεί να δώσει ισχύ και δύο ώρες μετά τη δύση του ηλίου!

Υβριδικό (αιολικό-υδροηλεκτρικό) πάρκο θα κατασκευαστεί στα Μάλια

Και δεν είναι η μόνη επένδυση που ετοιμάζεται καθώς και η ιαπωνική ‘Μιτσουμπίσι» και εταιρεία του Βαρδινογιάννη κινείται στην περιοχή για να κάνουν κάτι ανάλογο!

Εξάλλου το υβριδικό σύστημα παραγωγής ενέργειας της ΕDF, που είχε καταθέσει στην πρώτη αίτηση πριν από 10 περίπου χρόνια, εγκρίθηκε πλέον επίσημα από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και αναμένεται άμεσα να ξεκινήσει η κατασκευή του-αφού εξασφαλιστούν και οι εγκρίσεις από τα Νομαρχιακά Συμβούλια.

Το υβριδικό-αιολικό-αντλησιοταμιευτικό-υδροηλεκτρικό σύστημα παραγωγής ενέργειας είναι μια επένδυση της τάξεως των 400 εκατομμυρίων ευρώ και θα γίνει στα Μάλια, όπου θα αξιοποιηθεί η δύναμη του νερού και της δυναμικής ενέργειας που αναπτύσσεται με δύο δεξαμενές και εκμεταλλευόμενοι την διαφορά του υψόμετρου. Το συγκεκριμένο σύστημα θα αντλεί νερά πλημμυρικά που φεύγουν στη θάλασσα και θα τα αποθηκεύει εφάπαξ (θα ανανεώνεται μόνο το νερό που εξατμίζεται) ώστε να μετατρέπουν με τη δύναμη του νερού σε ενέργεια...

Σύμφωνα με τα στοιχεία της EDF το υβριδικό αιολικό-αντλησιοταμιευτικό-υδροηλεκτρικό σύστημα παραγωγής ενέργειας στην Κρήτη, συνδυάζει δύο βασικές ιδέες που τυγχάνουν ευρείας εφαρμογής.

1. Την αρχική παραγωγή ενέργειας από αιολικά πάρκα συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 90, 1MW, που συνδέονται με το δίκτυο υψηλής τάσης της Κρήτης.

2. Την αντλησιοταμίευση, δηλαδή την αποθήκευση ενέργειας, προερχόμενης κυρίως από ανανεώσιμες πηγές, με τη μορφή δυναμικής ενέργειας του νερού που αντλείται από έναν κάτω ταμιευτήρα σε έναν άνω, με υψομετρική διαφορά περίπου 700m μεταξύ τους. Η άντληση με τη χρήση ενέργειας από συμβατικές μονάδες γίνεται στις περιπτώσεις που είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση της αιχμής της επόμενης ημέρας, μόνο τις ώρες χαμηλού φορτίου. Στη συνέχεια, τη μετατροπή της δυναμικής ενέργειας του νερού σε ηλεκτρική με υδροστρόβιλους Pelto και την απόδοση ενέργειας στο μη διασυνδεδεμένο δίκτυο της Κρήτης.

Το παραπάνω άρθρο (που εμείς το κόψαμε στα δύο μέρη που αφορούν ξεχωριστές ειδήσεις) είναι από το cretalive.gr.

ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΟ ΕΛΟΣ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΙΟ! ΝΤΡΟΠΗ!

Με ποιον τρόπο, μέσα στο θέατρο του ελληνικού παραλόγου, ένας νησιωτικός υγρότοπος μεγάλης οικολογικής αξίας και μια πανέμορφη παραλία μετατρέπονται σε ιδιωτικό κήπο…; Δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε θλίψη, οργή και αγανάκτηση για την καταστροφή του έλους Παπά στην Ίο.

Όταν απογράψαμε το έλος Παπά, το καλοκαίρι του 2004, το είχαμε κατατάξει ανάμεσα στους καλύτερα διατηρημένους υγρότοπους του Αιγαίου και τον παρουσιάζαμε σε συνέδρια και ομιλίες ως παράδειγμα μικρού νησιωτικού υγρότοπου με πολύ μεγάλο βαθμό φυσικότητας. Τίποτα όμως δεν μπορούσε να μας προϊδεάσει για τη συνέχεια…

Αύγουστος 2004

Οι πρώτες καταγγελίες για την υποβάθμιση του έλους έγιναν το 2007 και οδήγησαν στην επιβολή προστίμων από τον Νομάρχη Κυκλάδων. Το 2008, στέλεχος της οργάνωσης διαπίστωσε διανοίξεις δόμων, διευθέτηση της κοίτης του ρύακα, επιχωματώσεις, εκσκαφές και δενδροφυτεύσεις με ξενικά είδη. Αμέσως ξεκίνησε ένας μαραθώνιος καταγγελιών. Ανταλλάχθηκαν σχεδόν 40 επιστολές με τις αρμόδιες υπηρεσίες (Νομαρχία Κυκλάδων, Κτηματική υπηρεσία, Πολεοδομία Κυκλάδων), οι οποίες αντέδρασαν επιβάλλοντας τα μέγιστα δυνατά πρόστιμα.

Ιούνιος 2008

Παρά τις αποφάσεις, τις εντολές και τα πρόστιμα οι εργασίες συνεχίστηκαν ως να μην συμβαίνει τίποτα και σήμερα η περιοχή είναι πλήρως αλλοιωμένη. Το έλος Παπά και η πανέμορφη μικρή παραλία έγιναν ιδιωτικός κήπος!

Αύγουστος 2010

Δυστυχώς, παρά την τόση ενέργεια που έχει δαπανηθεί, ένας ακόμα νησιωτικός υγρότοπος καταστράφηκε. Ποιος ωφελείται; Ποιοι χάνουν;

Συνοπτικά το ιστορικό της υπόθεσης όπως προκύπτει από την πιο σημαντική αλληλογραφία, είναι το εξής:

25/10/2007 – Ο Νομάρχης Κυκλάδων επιβάλει πρόστιμο 60.000 στην εταιρία SALIVAN LIMITED για παράνομη διάνοιξη δρόμου στην περιοχή και διατάσει την άμεση αποκατάσταση της υποβάθμισης.

01/08/2008 – Ενημέρωση από την Κτηματική υπηρεσία ότι έχει καθοριστεί παλιός αιγιαλός και το έλος είναι δημόσια περιουσία

04/07/2008 – Νέα αυτοψία από τη Πολεοδομία Κυκλάδων όπου διαπιστώνονται αυθαίρετες κατασκευές και προτείνεται από τον υπάλληλο πρόστιμο ανέγερσης 63.800,9€ και ετήσιο πρόστιμο διατήρησης 31.900,45€.

28/08/2008 – Απόφαση του Νομάρχη Κυκλάδων για επιβολή προστίμου 40.000€, διακοπή εργασιών και αποκατάσταση των παραβάσεων.

13/02/2009 – Επιστολή της Κτηματικής υπηρεσίας προς τον ιδιοκτήτη κ. Μιχαλόπουλο Άγγελο για απομάκρυνση φυτεύσεων εντός του παλαιού αιγιαλού.

22/02/2009 – Έκθεση αυτοψίας του υπολιμεναρχείου Ίου που διαπιστώνει την μερική αποκατάσταση τμήματος του υγρότοπου (Σ.Σ. περίεργη πράγματι αυτοψία, διότι άλλα διαπιστώσαμε εμείς!)

13/05/2009 – Το τμήμα Περιβάλλοντος της Νομαρχίας Κυκλάδων διαπιστώνει χρήση εκτενούς συστήματος άρδευσης από επιφανειακά νερά ή από γεώτρηση με παράλληλη αποστράγγιση του υγρότοπου.

30/12/2009 – Η Δ/νση Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος Κυκλάδων εισηγείται την επιβολή προστίμων 150.000 ευρώ, την άμεση διακοπή εργασιών και την άμεση αποκατάσταση της περιοχής του έλους Παπά.

18/03/2010 – Επιστολή της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ, ζητά από τις αρμόδιες υπηρεσίες νέες αυτοψίες, αποκατάσταση υγροτόπου, και αστυνόμευση περιοχής.

Το παραπάνω κείμενο και οι φωτογραφίες είναι από το blog wwf action. 

Με όποιο τρόπο μπορείτε και σεις, διαδώστε την είδηση! Όχι ότι θα αλλάξουμε πλέον τα όσα έγιναν, αλλά για να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να μας ενδιαφέρει το τι γίνεται τριγύρω μας και να μην αδιαφορούμε. Από τις υπεύθυνες αρχές, θεωρώ ότι δεν θα πρέπει γενικότερα να περιμένουμε και πολλά.

ΗΠΑ: ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΟΦΟΥΝ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ!

Επιστημονική ομάδα η οποία πραγματοποιεί έρευνες στον Κόλπο του Μεξικού για να διαπιστώσει το εύρος της οικολογικής καταστροφής που έχει συντελεσθεί λόγω της τεράστιας διαρροής πετρελαίου μετά τη βύθιση εξέδρας άντλησης ανακάλυψε ότι κάποια μικρόβια «καταπίνουν» το πετρέλαιο. Πρόκειται για ένα είδος θαλάσσιων μικροβίων το οποίο ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια των ερευνών στην περιοχή της πετρελαιοκηλίδας και εντελώς ξαφνικά οι πληθυσμοί του άρχισαν να πολλαπλασιάζονται πολύ γρήγορα. Οπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, τα συγκεκριμένα μικρόβια έχουν την ικανότητα να απορροφούν το πετρέλαιο.

Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Βerkeley, οι οποίοι διαπίστωσαν μάλιστα ότι τα συγκεκριμένα μικρόβια απορροφούν το πετρέλαιο χωρίς να χρειάζεται κατά τη διαδικασία να αφαιρούν ταυτόχρονα από το νερό οξυγόνο που είναι πολύτιμο για τη ζωή στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Αυτό το νέο είδος μικροβίων ζει και ακμάζει σε βάθη όπου η θερμοκρασία του νερού είναι χαμηλή και δεν ξεπερνά τους 5 βαθμούς Κελσίου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα μικρόβια αυτά έχουν ήδη καθαρίσει τις συγκεντρώσεις πετρελαίου που είχαν δημιουργηθεί πολλά μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα συγκεκριμένα βακτήρια ζούσαν σε περιοχές όπου υπήρχε συχνή διαρροή πετρελαίου είτε από γεωτρήσεις είτε από πλοία και στην πορεία του χρόνου προσαρμόστηκαν και όχι μόνο κατάφεραν να επιβιώνουν ερχόμενα σε επαφή με το πετρέλαιο, αλλά και να το «καταναλώνουν».

Το παραπάνω άρθρο και η φωτογραφία προέρχονται από την εφημερίδα "Το Βήμα".

Μετά την τεράστια καταστροφή τους προηγούμενους μήνες στο κόλπο του Μεξικού, αλλά και άλλες ανάλογες καταστροφές μικρότερου βεληνεκούς, αν μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τα συγκεκριμένα βακτήρια προκειμένου να μειώσουμε στο ελάχιστο την οικολογική καταστροφή, τότε θα έχουμε την δυνατότητα να γλιτώσουμε πολλά οικοσυστήματα από την καταστροφή.

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ το σχετικό κείμενο από την ιστοσελίδα του εργαστηρίου Lawrence Βerkeley