Archives for 1/8/10

Η επιστροφή του ποδηλάτου στις βιομηχανικές χώρες

On: 28.8.10


TOY TAΣOY ΣAPANTH

Ανακουφίζουν τα μποτιλιαρίσματα, μειώνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση, δεν εκπέμπουν το επιβαρυντικό για το κλίμα διοξείδιο του άνθρακα, καταπολεμούν την παχυσαρκία, αυξάνουν τις φυσικές ικανότητες και διακρίνονται για την προσιτότητά τους από δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν αντέχουν οικονομικά την αγορά ενός αυτοκίνητου. Eξι ποδήλατα μπορούν να χωρέσουν στον οδικό χώρο που χρησιμοποιείται από ένα αυτοκίνητο.

Για τον χώρο στάθμευσης το πλεονέκτημα είναι ακόμα μεγαλύτερο, με 20 ποδήλατα να καταλαμβάνουν τον χώρο που απαιτείται για να σταθμεύσει ένα αυτοκίνητο. Tο ποδήλατο δεν αποτελεί μόνο έναν ευέλικτο τρόπο μεταφοράς. Eίναι ιδανικό και για την αποκατάσταση μιας ισορροπίας μεταξύ της λήψης και της καύσης θερμίδων. H άσκηση που προσφέρει το ποδήλατο μειώνει την καρδιαγγειακές ασθένειες, την οστεοπόρωση και την αρθρίτιδα, ενώ ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Mετά την εγκατάλειψή του, όταν το αυτοκίνητο έγινε ο κυρίαρχος τρόπος μεταφοράς στις βιομηχανικές χώρες κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, το ποδήλατο ξαναεπιστρέφει. H παγκόσμια παραγωγή ποδηλάτων, που υπολογίζεται κατά μέσο όρο σε 94 εκατομμύρια τον χρόνο από το 1990 ως το 2002, αναρριχήθηκε σε 130 εκατομμύρια το 2007, ξεπερνώντας κατά πολύ την παραγωγή αυτοκινήτων που ανήλθε σε 70 εκατομμύρια.

Oι πωλήσεις ποδηλάτων σε κάποιες αγορές αποκορυφώνονται με εκπληκτικούς ρυθμούς όταν οι κυβερνήσεις παρέχουν κίνητρα για να ενθαρρύνουν τη χρήση τους.

Η Κίνα
H Kίνα, με 430 εκατομμύρια ποδήλατα, έχει το μεγαλύτερο στόλο στον κόσμο, αλλά τα ποσοστά ιδιοκτησίας είναι υψηλότερα στην Eυρώπη. Oι Kάτω Xώρες έχουν περισσότερα από ένα ποδήλατο ανά άτομο, ενώ η Δανία και η Γερμανία έχουν ακριβώς κάτω από ένα ποδήλατο ανά άτομο.

Oμως, η Kίνα ήταν αυτή που κατέδειξε ότι το ποδήλατο είναι ένα μέσο που μπορεί να παρέχει τη δυνατότητα μετακίνησης για τους χαμηλού εισοδήματος πληθυσμούς. Tο 1976, η χώρα παρήγαγε έξι εκατομμύρια ποδήλατα. Mετά από τις μεταρρυθμίσεις του 1978, που οδήγησαν σε μια οικονομία ελεύθερης αγοράς και στη ραγδαία αύξηση των εισοδημάτων, η παραγωγή ποδηλάτων αναρριχήθηκε, φτάνοντας σε σχεδόν 90 εκατομμύρια το 2007.

Mεταξύ των βιομηχανικών χώρων, την πρωτοκαθεδρία για τον σχεδιασμό φιλικών συστημάτων μετακίνησης για τα ποδήλατα κατέχουν οι Kάτω Xώρες, όπου το 27% όλων των ταξιδιών πραγματοποιούνται με ποδήλατο, η Δανία με 18% και η Γερμανία με 10%. Σε αντίθεση, στις Hνωμένες Πολιτείες, στην Aυστραλία και στη Mεγάλη Bρετανία το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 1%.

Χάσμα
Πού οφείλεται αυτό το χάσμα μεταξύ των χωρών; Σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστήμιου Pούτγκερς «οι εκτενείς δράσεις για την ενίσχυση της ποδηλασίας στις Kάτω Xώρες, τη Δανία, και τη Γερμανία περιλαμβάνουν τον άφθονο χώρο στάθμευσης για τα ποδήλατα, τη διευκόλυνση της μεταφοράς τους με τις δημόσιες συγκοινωνίες, αλλά και την κυκλοφοριακή εκπαίδευση και κατάρτιση τόσο των ποδηλατών όσο και τον μοτοσικλετιστών».

«Aυτές οι χώρες», επισημαίνουν, «κατέστησαν την οδήγηση ακριβή, καθώς επίσης και ενοχλητική στις κεντρικές πόλεις, μέσω ενός πλήθους φόρων και περιορισμών στην ιδιοκτησία αυτοκινήτων, τη χρήση και τη στάθμευση. Eίναι η συντονισμένη εφαρμογή αυτού του πολύπλευρου, ενισχυμένου αμοιβαία συνόλου πολιτικών που εξηγεί καλύτερα την επιτυχία αυτών των χωρών στην προαγωγή της ποδηλασίας» αναφέρεται. «Kαι είναι η έλλειψη αυτών των πολιτικών», υπογραμμίζουν, «η οποία εξηγεί την οριακή θέση της ποδηλασίας στη Mεγάλη Bρετανία και στις HΠA».

Oι Kάτω Xώρες, ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης μεταξύ των βιομηχανικών χωρών στην ενθάρρυνση της χρήσης ποδηλάτων, εκτός από τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων σε όλες τις πόλεις, έχουν αναπτύξει ένα σύστημα που δίνει στους ποδηλάτες προτεραιότητα, ακόμη και στους φωτεινούς σηματοδότες. Mερικά σήματα κυκλοφορίας επιτρέπουν επίσης στους ποδηλάτες να κινηθούν πρώτοι, πριν από τα αυτοκίνητα. Mέχρι το 2007, το Aμστερνταμ είχε γίνει η πρώτη δυτική πόλη όπου ο αριθμός ταξιδιών που πραγματοποιήθηκαν με ποδήλατο υπερέβη εκείνα που έγιναν με το αυτοκίνητο.

Aλλά και το 2008, το 38% όλων των ταξιδιών στο Aμστερνταμ πραγματοποιήθηκαν με ποδήλατο. Oι μισοί από τους κατοίκους του Aμστερνταμ οδηγούσαν ένα ποδήλατο καθημερινά, περίπου το 85% τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και, το εντυπωσιακότερο, άνθρωποι ηλικίας άνω των 65 ετών χρησιμοποιούσαν το ποδήλατο για το ένα τέταρτο όλων των ταξιδιών.

Mάλιστα, στις Kάτω Xώρες, μια μη κυβερνητική οργάνωση που αποκαλείται Interface for Cycling Expertise έχει αναλάβει να μοιραστεί την ολλανδική εμπειρία στον σχεδιασμό ενός σύγχρονου συστήματος μεταφοράς που δίνει έμφαση κυρίως στα ποδήλατα. Λειτουργεί με ομάδες που εκπαιδεύει στη Mποτσουάνα, τη Bραζιλία, τη Xιλή, την Kολομβία, τον Iσημερινό, τη Γκάνα, την Iνδία, την Kένυα, το Περού, τη Nότια Aφρική και την Oυγκάντα, προκειμένου να διευκολύνει τη χρήση ποδηλάτων.

H εποχή των ηλεκτρικών ποδηλάτων έχει ήδη ξεκινήσει
Oι πωλήσεις των ηλεκτρικών ποδηλάτων, έχουν επίσης απογειωθεί. Tα ηλεκτρικά ποδήλατα τροφοδοτούνται από δύο πηγές: Tη μυϊκή δύναμη και τις μπαταρίες οι οποίες επαναφορτίζονται από το ηλεκτρικό δίκτυο. Mπορούν να συνδεθούν με το πλέγμα για την επαναφόρτιση όπως απαιτούνται. Στην Kίνα οι πωλήσεις αναρριχήθηκαν από 40.000 ηλεκτρικά ποδήλατα το 1998 σε 21 εκατομμύρια το 2008. H Kίνα είχε σχεδόν 100 εκατομμύρια ηλεκτρικά ποδήλατα που κινούνταν στους δρόμους τη συγκεκριμένη χρονιά, έναντι 18 εκατομμύρια αυτοκινήτων.

Tα ηλεκτρικά ποδήλατα προσελκύουν, πλέον, το ενδιαφέρον και άλλων ασιατικών χωρών που επιβαρύνονται από την ατμοσφαιρική ρύπανση, καθώς και των HΠA και της Eυρώπης, όπου συνολικά οι πωλήσεις υπερβαίνουν σήμερα τα 300.000 τον χρόνο. Για παράδειγμα, το 2009 η ιταλική κυβέρνηση ξεκίνησε ένα δελεαστικό πρόγραμμα κινήτρων για να ενθαρρύνει την αγορά ποδηλάτων και ηλεκτρικών ποδηλάτων, κατά το οποίο καλυπτόταν μέχρι και το 30% του κόστους, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα της ατμόσφαιρας στις πόλεις και να μειωθεί ο αριθμός των αυτοκινήτων στους δρόμους.


Το παραπάνω άρθρο προέρχεται από την εφημερίδα "Ημερησία" δια μέσου του "μίλα μου πράσινα".

Βέβαια η χώρα μας είναι αρκετά πίσω στην χρήση του ποδηλάτου, καθώς το να κυκλοφορήσεις στους δρόμους μαζί με τα αυτοκίνητα είναι συνήθως επικίνδυνο. Πάντως τα τελευταία χρόνια μπορούμε να πούμε ότι ολοένα και περισσότεροι χρησιμοποιούν το ποδήλατο για τις μετακινήσεις τους στην πόλη κι ελπίζω τα επόμενα χρόνια και η παιδεία των οδηγών, αλλά και το ελληνικό αστικό περιβάλλον να επιτρέψουν την ευρεία χρήση ποδηλάτων, βλέποντας τα θετικά του!

ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΚΑΙ Ο ΧΥΤΑ ΕΔΕΣΣΑΣ

On: 25.8.10


Η πληροφορία για τραυματισμένο πελαργό στον ΧΥΤΑ Έδεσσας, ήρθε από την ΑΝΗΜΑ στην Αθήνα (Περίθαλψη άγριων πουλιών). Μέλη της Οικολογικής Ομάδας Βέροιας, έφτασαν αμέσως επι τόπου. Σε μια έκταση ενός στρέμματος περίπου έξω από τον ΧΥΤΑ, μέτρησαν τέσσερις νεκρούς πελαργούς. Το πρόβλημα , με βεβαιότητα, είναι μέσα στον ΧΥΤΑ. Οι δύο μικρές χωμάτινες δεξαμενές όπου μαζεύονται τα υγρά διασταλάγματα της χωματερής, ήταν γεμάτες από πελαργούς. Τουλάχιστον 150 πελαργοί, ήταν μέσα στα ρηχά κατάμαυρα «νερά». Αυτή την εποχή, οι νεαροί φετινοί πελαργοί, πετάνε μακριά από τις φωλιές τους, λίγο πρίν από την μετανάστευση. Ουσιαστικά οι ασκέπαστες αυτές δεξαμενές, λειτουργούν ως παγίδες της άγριας πανίδας. Είναι ενδιαφέρον να δεί κάποιος τι προέβλεπε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του ΧΥΤΑ, δεδομένου ότι τα υγρά διασταλάγματα , είναι στην ουσία βαριά βιομηχανικά απόβλητα. Είναι επιτακτική ανάγκη να σκεπαστούν αυτές οι δεξαμενές και από την παράμετρο της Δημόσιας υγείας. Όσο για τους πελαργούς, πρόκειται για αποδεκατισμό. Η δηλητηρίαση είναι η προφανής αιτία. Μια καλύτερη έρευνα στην γύρω από τον ΧΥΤΑ περιοχή, θα αποδείκνυε ότι τα θύματα αυτής της κατάστασης, είναι πολύ περισσότερα. Είναι τουλάχιστον λυπηρό να κατασκευάστηκε, ο κατά τα άλλα αξιοπρεπής ΧΥΤΑ, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και της Δημόσιας υγείας και το αποτέλεσμα να σε σοκάρει.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΒΕΡΟΙΑΣ

Οι παραπάνω φωτογραφίες και το κείμενο μας ήρθαν σε e-mail και πραγματικά θα συμφωνήσω στην τελευταία φράση της ομάδας από την Βέροια. Είναι τραγικό να βλέπεις να γίνονται πράγματα για το καλό του περιβάλλοντος και το αποτέλεσμα να είναι το αντίθετο.

ΣΥΡΟΣ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ!

On: 24.8.10


Aλλα μέρη διαφημίζουν τον ήλιο και τη θάλασσα, οι κάτοικοι της Σύρου όμως διαφημίζουν τα σκουπίδια τους, που έμαθαν να τα διαχειρίζονται και πλέον ανακυκλώνουν έκαστος περίπου 145 κιλά απορριμμάτων το χρόνο! Κινητήριος δύναμη πίσω από το εντυπωσιακό αυτό νούμερο είναι ο Ενιαίος Φορέας Διαχείρισης Απορριμμάτων Στερεών Αποβλήτων Σύρου (ΕΦΔΣΑ), ο οποίος στο σύντομο διάστημα από την -επίσημη- έναρξη της δράσης του, τον Ιούλιο του 2009, φιγουράρει στις πρώτες θέσεις του ελληνικού «τοπ 10» της ανακύκλωσης. Συγκεκριμένα, οι τρεις δήμοι που τον απαρτίζουν (Ερμούπολη, Ανω Σύρος και Ποσειδωνία) ανακυκλώνουν περίπου το 30% των σκουπιδιών τους, ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, αν συνυπολογίσει κανείς ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος αγγίζει το 39%. Ενδεικτικά, στο πρώτο πεντάμηνο του 2010, οι άοκνοι Συριανοί ανακύκλωσαν 1.190 τόνους στερεών αποβλήτων, όταν τα υπόλοιπα κυκλαδονήσια μόλις που έφτασαν τους 970 τόνους. Το ΟΙΚΟ, προκειμένου να μάθει το μυστικό αυτής της οικολογικής επιτυχίας, ταξίδεψε στη Σύρο και συνάντησε τον αντιδήμαρχο Ερμούπολης και ιθύνοντα νου της όλης προσπάθειας, κ. Νίκο Αλμπανόπουλο.

«Το αποτέλεσμα που βλέπετε δεν είναι τυχαίο. Εχει προηγηθεί συστηματική ενημέρωση των κατοίκων, ήδη ένα χρόνο προτού φτάσει ο πρώτος κάδος στο νησί», τονίζει ο πρόεδρος του ΕΦΔΣΑ. Του λόγου το αληθές αποδεικνύει και το πολύ χαμηλό ποσοστό επιμόλυνσης (λάθος υλικά σε κάποιον κάδο) που εντοπίζεται στους κάδους που προέρχονται από τη Σύρο, το οποίο δεν ξεπερνάει το 5 - 7%. Ο κ. Αλμπανόπουλος με την τριπλή του ιδιότητα (είναι και χημικός) υπολογίζει ότι έχει δώσει πάνω από 150 ομιλίες σε συλλόγους και φορείς και έχει επισκεφτεί όλες τις σχολικές τάξεις του νησιού. «Εχω μιλήσει με περίπου 3.000 άτομα. Ο κόσμος αδημονούσε να φτάσουν οι κάδοι και φύλαγε τα ανακυκλώσιμα υλικά στο σπίτι του», θυμάται. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η αξία της ανακύκλωσης έχει τόσο καλά εμπεδωθεί από τα παιδιά, που αποτέλεσε και το θέμα δύο σχολικών θεατρικών παραστάσεων και μιας εφημερίδας! Πέρα όμως από τον αντιδήμαρχο, 60 εθελοντές επισκέφτηκαν περίπου 7.000 συριανές οικογένειες, για να τις ενημερώσουν και να μοιράσουν σακούλες πολλαπλών χρήσεων για τα ψώνια τους, ενώ emails με ενημερωτικό υλικό στάλθηκαν σε πάνω από 2.000 ηλεκτρονικές διευθύνσεις πολιτών.

Τίποτα δεν πάει χαμένο
Κάνοντας μια βόλτα στην Ερμούπολη, διαπιστώνει κανείς ότι η πόλη είναι εξοπλισμένη με όλων των χρωμάτων τους κάδους, οι οποίοι αδειάζονται καθημερινά από το αρμόδιο συνεργείο. Εδώ γίνεται... νοικοκυρεμένη δουλειά και οι συσκευασίες διαχωρίζονται ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους: χαρτί και χαρτόνι, αλουμίνιο και μέταλλο, τετραπάκ, πλαστικό ή γυαλί. Επιπλέον, από τον Ιούνιο του 2010 άρχισε η ανακύκλωση χρησιμοποιημένου μαγειρικού λαδιού, ενέργεια που είχε ξεκινήσει προηγουμένως από τα εστιατόρια. Επιπλέον, ο δήμος προωθεί την κομποστοποίηση, επιδοτώντας την αγορά οικιακών κομποστοποιητών από τους κατοίκους.


«Για την αγορά ενός εσωτερικού κομποστοποιητή πληρώνουν 30 ευρώ και για έναν εξωτερικό, που τοποθετείται στο μπαλκόνι ή στην αυλή, 70 ευρώ», διευκρινίζει ο κ. Αλμπανόπουλος, ο οποίος συμμετέχει και ο ίδιος ενεργά στο πρόγραμμα. Και όπως λέει: «Τελικά, κατεβάζουμε σακούλα με σκουπίδια μία φορά την εβδομάδα, αφού ελάχιστα υλικά δεν ανακυκλώνονται». Στη Σύρο δεν αρκούνται πάντως στην ανακύκλωση στερεών αποβλήτων, αλλά ανακυκλώνουν επίσης λαμπτήρες, μικρές και μεγάλες μπαταρίες, ηλεκτρικές συσκευές κάθε μεγέθους, χρησιμοποιημένο λάδι λίπανσης, ελαστικά, μέχρι και οχήματα. Η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγάλη, αφού το ποσοστό συλλογής ανακύκλωσης μπαταριών και ελαστικών αυτοκινήτων υπολογίζεται στο 95%.

Ανακύκλωση αντί για νέο ΧΥΤΑ
«Από το 1985 όλα τα αστικά απορρίμματα κατέληγαν στη χωματερή που είχε χωροτεθεί στην περιοχή Κοράκι, η οποία όμως γέμισε και έπρεπε να βρεθεί άλλη λύση», μας εξιστορεί ο κ. Αλμπανόπουλος. Ετσι, σε κοντινή απόσταση κατασκευάστηκε το 2009 ο νέος ΧΥΤΑ -στοίχισε 4 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτήθηκε κατά 75% από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ενωσης-, που τηρεί όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές. «Πρέπει να περιορίσουμε στο ελάχιστο τα υλικά που φτάνουν εδώ. Το νησί μας είναι πυκνοκατοικημένο, δύσκολα θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν νέο», υποστηρίζει ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Ποιότητας ζωής καθώς μας ξεναγεί στον ΧΥΤΑ.

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να αντιληφθείς ότι εδώ ακολουθείται η νομοθεσία κατά γράμμα - αφού η συμπύκνωση και επικάλυψη των σκουπιδιών στο κοίλο κύτταρο γίνεται άμεσα με χώμα και ακριβώς από κάτω βρίσκεται ο βιολογικός καθαρισμός, όπου αποστραγγίζονται τα υγρά των σκουπιδιών.

Προκειμένου να αγγίξουν τους στόχους τους, οι υπεύθυνοι στον φορέα έχουν ενεργοποιήσει το ελληνικό... δαιμόνιο. «Για να πετύχει η ανακύκλωση χρειάζεται οικονομικό κίνητρο», ομολογεί ο αντιδήμαρχος, «γι' αυτό ζυγίζουμε τα λύματα που φτάνουν εδώ και χρεώνουμε ανάλογα τον κάθε δήμο!». Κάτι παρόμοιο γίνεται και με τα οικοδομικά απόβλητα, τα μπάζα, η σωστή διαχείριση των οποίων στη χώρα μας εκκρεμεί εδώ και χρόνια! Οποιος, επομένως, εναποθέτει οικοδομικά υλικά στον ΧΥΤΑ, καλείται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη. «Είναι εντυπωσιακό ότι το μέτρο έχει συμβάλει σημαντικά στη μείωση των μπάζων», καταλήγει ο κ. Αλμπανόπουλος.

«Μπροστάρης» ένας ιερέας
Φαίνεται ότι ο κ. Αλμπανόπουλος βρήκε ένα εύφορο έδαφος για να «καλλιεργήσει» την οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων. Στο νησί λειτουργούσε ήδη σύστημα ανακύκλωσης στο Δήμο Ποσειδωνίας, ενώ και ιδιώτες είχαν δραστηριοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Πρωτοπόρος στον τομέα είναι, χρόνια τώρα, ο καθολικός εφημέριος, ο παπα-Αντώνιος, ο οποίος ανακυκλώνει από το 1973(!). «Τα κίνητρά μου ήταν οικονομικά και οικολογικά. Στόχος μου ήταν να κτίσω μια ενοριακή αίθουσα και αναζητούσα πόρους», προσθέτει ο ηλικιωμένος κληρικός, ο οποίος για περίπου 36 χρόνια έκανε ανακύκλωση - αρχικά για χαρτί και χαρτόνι, αργότερα γυαλί και αλουμίνιο.

Τους τόνους χαρτιού τους διοχέτευε στη χαρτοβιομηχανία Softex. «Ενημέρωνα τον κόσμο μέσω της ενοριακής μας εφημερίδας, ενώ καθώς δίδασκα Θρησκευτικά στο σχολείο, ενεθάρρυνα τους μαθητές να φέρνουν στο τέλος της σχολικής χρονιάς για ανακύκλωση τα βιβλία τους και ό,τι άλλο μάζευαν: εφημερίδες, περιοδικά κ.ά. Διέθετα μόνο μία αποθήκη, όπου συνέλεγα το υλικό, και έναν δεματοποιητή». Το όλο εγχείρημα στηρίχθηκε στον εθελοντισμό.

«Ολοι δούλευαν αφιλοκερδώς», περιγράφει ο παπα-Αντώνιος, «ακόμα και το φορτηγό που πήγαινε το χαρτί στην Αθήνα». Σύμπτωση ότι, μόλις ο δραστήριος ιερέας αποφάσισε να σταματήσει, τη σκυτάλη πήρε ο δήμος. «Είχαμε φτάσει στο σημείο να ανακυκλώνουμε 50 τόνους γυαλί, 3 τόνους αλουμίνιο το χρόνο και 3 τόνους χαρτί ανά δύο μήνες· δεν είναι άσχημα, ε;» λέει με καμάρι ο πολυπράγμων κληρικός. «Στην αρχή ήταν δύο διαδρομές το χρόνο, ενώ πριν σταματήσουμε είχαμε φτάσει τις δέκα».

ΤΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΝ
Οι ειδικοί κάδοι ανακύκλωσης, μεγέθους 2,5 κυβικών λίτρων, χωρίζονται στα εξής χρώματα ανάλογα με τη χρήση τους:

• Κίτρινο για χαρτί και χαρτόνι
• Μπλε για γυαλί και γυάλινα μπουκάλια
• Ασημί για πλαστικό, αλουμίνιο, σίδηρο, συσκευασίες τετραπάκ
• Kόκκινο για χρησιμοποιημένο μαγειρικό λάδι
• Πράσινο για ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές

Ιnfo
Ο ΕΦΔΣΑ Σύρου ιδρύθηκε τον Απρίλιο 2007 με τη σύμπραξη των τριών δήμων του νησιού και με σκοπό τη διαχείριση του υπό κατασκευήν Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) και την ανάπτυξη συστημάτων ανακύκλωσης υλικών. Πληροφορίες: Τ 22810-98.257, www.syrosrecycle.gr

Το παραπάνω άρθρο προέρχεται από το οικο της εφημερίδας "Καθημερινή". (Συντάκτης: Ιωάννα Φωτιάδη, Φωτογραφίες: Κανάρης Τσιγκάνος).

Στους ανθρώπους στην Σύρο αξίζουν πολλά συγχαρητήρια! Μακάρι και σε άλλες περιοχές της χώρας να υπάρξουν μιμητές που θα κάνουν ανάλογο έργο!

ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ: ΠΑΡΑΛΙΑ ΜΕ ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ... ΑΓΩΓΟ ΠΟΥ ΧΥΝΕΙ ΛΥΜΑΤΑ ΒΟΘΡΩΝ!

On: 12.8.10


Τυχαία, έπεσα πάνω σε μία ανάρτηση του blog "Ανατολική Αττικής news", όπου υπήρχε το παραπάνω βίντεο. Μπροστά από τον Αστέρα Βουλιαγμένης, υπάρχει η παραλία που φαίνεται στο παραπάνω βίντεο. Χιλιάδες κόσμου επιλέγουν το συγκεκριμένο σημείο για να κάνουν το μπάνιο τους, καθώς είναι σχετικά εύκολα προσβάσιμη με μέσα μαζικής μεταφοράς και βρίσκεται κοντά στην Αθήνα.
Εδώ θα προτιμήσω να μην σταθώ εκτενώς στο γεγονός ότι ιδιώτης έχει καταλάβει την παραλία με ξαπλώστρες επί πληρωμή, λες και οι παραλίες δεν είναι δημόσιο αγαθό. Όλοι ξέρουμε ότι οι δήμοι και το κράτος επιτρέπουν αυτή την κατάσταση προκειμένου να έχουν κάποια έσοδα και ας είναι εις βάρος των πολιτών!

Όμως στην συγκεκριμένη ανάρτηση θέλω να σταθώ κάπου αλλού! Το ΠΑνελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών (ΠΑΚΟΕ) σε συνεργασία με το τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάθε χρόνο διεξάγει κάποιες μετρήσεις σχετικά με το πόσο κατάλληλα είναι τα νερά στις παραλίες. Όπως μπορούμε να δούμε στο φυλλάδιο που δημοσιεύει το κέντρο (στη σελίδα 7), στον Αστέρα της Βουλιαγμένης (αλλά και στις τριγύρω παραλίες) βρέθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις κωλοβακτηριδίων και εντερόκοκκου και όλη η περιοχή χαρακτηρίστηκε ακατάλληλη για κολύμβηση!
Παρόλα αυτά, όπως μπορούμε να δούμε η συγκεκριμένη παραλία έχει λάβει και γαλάζια σημαία για το 2010 (δείτε εδώ)! Επίσης εδώ δείτε ποια είναι τα θεωρητικά κριτήρια για να δοθεί σε μία παραλία αυτή η διάκριση. Προσωπικά έχω σταματήσει να εμπιστεύομαι μια παραλία απλά και μόνο γιατί έχει γαλάζια σημαία. Ακόμα και σε θέματα που αφορούν την υγεία των πολιτών έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για την αξιοκρατία όσων ακούω και βλέπω από τους υποτιθέμενους υπευθύνους.

Τελειώνοντας, να σας παραθέσω ένα κομμάτι από ένα σχετικό άρθρο, όπως δημοσιεύεται στο in2life.gr:
Στις μετρήσεις του ΠΑΚΟΕ εξετάζονται φυσικές, χημικές και μικροβιολογικές παράμετροι –μεταξύ των οποίων οξύτητα και αλκαλικότητα, βιοχημικά καταναλισκόμενο οξυγόνο, χημικά καταναλισκόμενο οξυγόνο, φώσφορος και φωσφορικά, άζωτο, νιτρώδη και νιτρικά, κολοβακτηριοειδή και κολοβακτηρίδια– σε δείγματα νερού και ιζήματος που συλλέγονται από τις παραλίες της Αττικής.

Καρκίνος, δερματοπάθειες, νεοπλασίες, κολπίτιδα και σαλπιγγίτιδα είναι μερικές μόνο από τις ασθένειες που μπορούν να προκληθούν εξαιτίας της μόλυνσης των νερών. Ιδιαίτερα επικίνδυνες κρίθηκαν, μετά τις μετρήσεις, οι παραλίες από το Φάρο Αυλίδας μέχρι το Χαλκούτσι σε ποσοστό 50%, οι παραλίες από το Χαλκούτσι έως τους Άγιους Αποστόλους σε ποσοστό 65,79%, η περιοχή από τον Πειραιά έως το Καβούρι σε ποσοστό 50%, οι παραλίες από τη Βουλιαγμένη έως το Σούνιο σε ποσοστό 46% και εκείνες από το Πέραμα έως την Κόρινθο, σε ποσοστό 80%. Ακατάλληλο κρίθηκε επίσης το 50% σε σύνολο 42 ακτών από τον Σχινιά έως το Λαύριο.

Μεταξύ των δημοφιλέστερων παραλιών που κρίθηκαν ακατάλληλες για κολύμβηση λόγω του υψηλού ποσοστού κολοβακτηριδίων και εντερόκοκκων φιγουράρουν οι ακτές του Αλίμου και του Αγίου Κοσμά, η πλαζ του Αστέρα στη Γλυφάδα, το Καβούρι –με την εξαίρεση της πλαζ του Divani Palace– ο Αστέρας της Βουλιαγμένης, τα Λιμανάκια και η πλαζ του ΕΟΤ στη Βάρκιζα.

Το παράδοξο που παρατηρείται, πολλές από τις παραλίες που περιλαμβάνονται τελικά στις λίστες ακαταλληλότητας του ΠΑ.Κ.Ο.Ε. να έχουν βραβευθεί με γαλάζια σημαία, οφείλεται στο γεγονός ότι οι ιδιωτικοί φορείς που αναλαμβάνουν τις δειγματοληψίες για τη γαλάζια σημαία τις διενεργούν τον Απρίλιο, όταν οι παραλίες είναι έρημες και τα ξενοδοχεία κοντά τους άδεια.

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ!

On: 7.8.10


Παρακάτω σας παραθέτω ένα άκρως ενδιαφέρον κείμενο που μας ήρθε με e-mail και περιγράφει με ένα παράδειγμα την τραγική κατάσταση που επικρατεί στον συντονισμό υπευθύνων και μη, για την κατάσβεση μιας φωτιάς. Διαβάστε και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα:

Αετός καλεί γεράκι. Ακόμη καλεί μάλλον.

Όποιος δεν βρέθηκε σε φωτιά αυτών των διαστάσεων που απλά παρακολουθούμε πάλι, δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει ή τι μπορεί να συμβεί. Όποιος δεν αντιμετώπισε επικόρυφη φωτιά ( όταν καίγεται ολόκληρο το δέντρο), δεν μπορεί να καταλάβει. Δεν μπορεί να καταλάβει τον φόβο της φωτιάς που λικνίζεται σαν θηρίο στα δέκα μέτρα ψηλά. Να βλέπει και να ακούει απίθανα πράγματα. Έστω και με μισή ανάσα και αυτή η μισή από τον καπνό, να θέλει να ουρλιάξει και να πιάσει δυο τρείς από τον λαιμό.


Συντονισμός:
Μετά από τρείς μέρες φωτιάς στο βουνό, ήρθε και ο στρατός. Παιδιά. Δικά μας παιδιά, χωρίς καμία απολύτως γνώση του τι πάνε να κάνουν. Με μια πετσέτα, παγούρι και ένα φτυάρι. Να κάνουν τι στον χαλασμό; Ευτυχώς, επέστρεψαν όλα τα παιδιά αυτά σώα, γιατί ο Αξιωματικός τους, ήταν πράγματι Αξιωματικός. Ήξερε τι και πως θα το πεί. Ήρθε και ολόκληρη καναδέζα, με ασύρματο. Ολόκληρη πλατφόρμα. Στήσανε ιστούς, απλώσανε κεραίες και για ώρες προσπαθούσαν να έρθουν σε επαφή με το στρατόπεδο στην πόλη. Μονότονα ακουγόταν για ώρες. «Αετός καλεί γεράκι. Αετός καλεί γεράκι». Μήτε αετός, μήτε γεράκι άκουγε για να απαντήσει.
-Όχημα 14 λαμβάνει τον Άρη; (Με τον ασύρματο. Άρης, είναι ο Διοικητής)
-Λαμβάνει.
-Θα μεταβείς στη Μα….. ( τοποθεσία)
- Από πού πάνε;
-Μπροστά σου πεντακόσια μέτρα, στη διασταύρωση δεξιά.
-Μπροστά μου δεν έχω δρόμο. Πρέπει να γυρίσω.
-Δεν είσαι κάτω στο φυλάκιο;
-Όχι. Στο πυροφυλάκιο είμαι (τρία χιλιόμετρα μακριά).
-Τι δουλειά έχεις εκεί; Ποιος σε έστειλε ρε Παπαδ… (επώνυμο).
- Ο Νομάρχης.
- Τέλος πάντων. Πάς στη Μα… (την τοποθεσία)
-Από πού να πάω από δω που είμαι;
-Ρώτα εκεί κανέναν. Θα σου πεί. (Δώδεκα τα μεσάνυχτα, μέσα στο δάσος, με δυο τρείς ακόμη, ποιόν να ρωτήσει;)
Καβαλάμε κι εμείς στο πυροσβεστικό «14». Να πάμε ως εθελοντές. Στο δρόμο μετά από μισή ώρα σε κατσικόδρομο, μας σταματάει ο Νομάρχης με την κουστωδία του, που γυρνούσε δεξιά και αριστερά να δεί τι γίνεται.
-Που πάτε εσείς;
-Στη Μα….. Μας είπε ο Διοικητής (της Πυροσβεστικής)
-Όχι δεν θα πάτε. Θα πάτε λίγο παρακάτω. Έχουν ανάγκη από πυροσβεστικό.
-Μα ο Διοικητής μου είπε….
-Ακούς τι σου λέω; Ο Νομάρχης σου μιλάει.
-Όχημα 14 λαμβάνει τον Άρη;
-Λαμβάνει.
-Που είστε; Ακόμη δεν φτάσατε στην Μα…
-Ποια Μα… Ο Νομάρχης μας έστειλε κάτω στο ρέμα.
- Ποιος Νομάρχης ρε Παπαδ…; Τι εντολή σου έδωσα;
-Μα κύριε Διοικητά ο Νομά…
-Ποιος Νομάρχης Παπαδ… Τρέχα εκεί που σου είπα. Τώρα. (Ουρλιάζοντας)
Ξανά πίσω εμείς. Αργά, σε χάλια δασικό δρόμο. Στο χιλιόμετρο περίπου, μπροστά μας φωτιά. Χαλασμός. Δασικοί, Πυροσβέστες, πολίτες, τρακτέρ με βυτία. Ένας μας σταματάει κουνώντας και τα δύο χέρια στη μέση του δρόμου.
-Βγάλτε αμέσως την μάνικα. Μη μας φύγει από δώ η φωτιά. Καήκαμε αν φύγει.
-Πάω στη Μα…. Έχω εντολή.
-Ποια εντολή; Ο Δασάρχης είμαι. Δεν βλέπεις τι γίνεται εδώ;
-Σας παρακαλώ. Έχω εντολή. Κάντε λίγο στην άκρη το τρακτέρ να περάσουμε.
- Δεν καταλαβαίνεις; Ο Δασάρχης είμαι. Βγάλτε μάνικες αμέσως. Μη κουνήσει κανείς το τρακτέρ. Δεν πάει πουθενά.
-Σας παρακαλώ Δασάρχη. Μας περιμένουν. Έλα μίλα στον Διοικητή (από τον ασύρματο).
-Δεν μιλάω σε κανέναν. Βγάλε μάνικες.
-Άρης λαμβάνει το 14; (Καλεί το 14, τον Διοικητή)
-….
-Άρης ακούει;
-…
-Άρης λαμβάνει το 14; Το κέρατό μου. Δεν πιάνει από δώ.
Κατεβαίνουμε τελικά, βγάζουμε μάνικα. Που να πάς; Το τρακτέρ κλείνει τον στενό δρόμο. Γύρω, χαλασμός από φωτιά και καπνό. Ο Πυροσβέστης ο ένας στη μάνικα και ο άλλος στο πυροσβεστικό να δίνει νερό. Εμείς τραβάμε λάστιχο. Από την ανοιχτή πόρτα και μετά από ώρα, αφού τελείωσε το νερό, ακούμε από το ηχείο.
-14 λαμβάνει τον Άρη;
-Λαμβάνει.
-Έφτασες στη Μα…
-Ποια Μα… Σβήνουμε κάπου απέναντι από το φυλάκιο. Τελείωσε το νερό.
-Δεν σου είπα εγώ Παπ… ;
-Με σταμάτησε ο Δασάρχης και ….
Σε λίγο, να πάλι ο Νομάρχης πίσω μας. Σταματάει. Δεν χωράει να περάσει. Που να πάει;
-Τι κάνετε εδώ; Δεν σας είπα να πάτε παρακάτω;
-Που παρακάτω Νομάρχη; Πώς να περάσω; Ο Δασάρχης με σταμάτησε.
-Μα σε περιμένουν. Εγώ τους είπα θα στείλω πυροσβεστικό.
-Τελείωσε και το νερό….
Μετά από μιάμιση ώρα περίπου, μας περίμεναν στη Μα… Μας περίμεναν κι εκεί που είπε ο Νομάρχης. Ο Διοικητής νόμιζε ότι πάμε. Το ίδιο νόμιζε και ο Νομάρχης. Όλοι κάτι νόμιζαν. Αυτοί που δεν νόμιζαν, ήταν οι απλοί πυροσβέστες και οι πολίτες εθελοντές. Αυτοί που κάτω από τις χειρότερες συνθήκες πάλευαν κυριολεκτικά με τη φωτιά, δεν φάνηκαν σε κανένα κανάλι. Εκεί που πάλευαν, κανάλι δεν πλησίαζε και κάμερα. Είναι οι άγνωστοι που τους πρέπει ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Ποιος συντόνιζε; Ο πανάγαθος. Πάντως, ο αετός, δεν πήρε απάντηση από το γεράκι. Επικοινωνία μηδέν. Το ίδιο βράδυ, χειριστής μπουλντόζας με τρία παιδιά, έχασε τη ζωή του. Ανετράπη η μπουλντόζα, προσπαθώντας να ανοίξει καινούριο δρόμο στο δάσος, σε δύσβατη περιοχή. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

ΓΝΩΣΤΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Επισκέψεις από 28/6/07...